Harriet: Scrotumwasser

Laat ik voorop stellen dat Joop en ik niet heilig zijn als het om schuttingtaal gaat. Af en toe rolt er bij ons ook wel eens iets uit de mond waarvan je achteraf denkt dat het niet nodig was geweest. Maar we proberen het wel tot een minimum te beperken. Het is in ieder geval zeker niet zo dat we het in ons standaardtaalgebruik ingebed hebben. Bij onze drie kinderen daarentegen lijkt het bijna normaal om namen van voorwerpen en personen vooraf te laten gaan door geslachtsdelen. Als onze Harm het over school heeft dan is het een k..school, een k..vak, een k..leraar en ga zo maar door. Ook bij onze Hugo en Hannah is het van hetzelfde laken een pak. Joop en ik ergeren ons hier dood aan. En nogmaals: wij zijn geen heiligen. Ook wij bezondigen ons wel eens aan een vloek of een geslachtsdeel maar dat neemt niet weg dat wij beiden vinden dat het heden ten dage toch behoorlijk de spuigaten uitloopt.

Vandaar dat wij een nieuw regime in werking hebben gezet. Onder de noemer ‘verbeter de wereld, begin met je eigen kinderen’ is er bij ons thuis een schuttingtaalverbod. Op iedere overtreding staat een boete van één euro die in de vakantiepot moet worden gestopt. Zo hoopten wij dat na al die jaren de kinderen eens onze vakantie betaalden.

Helaas blijkt de werkelijkheid vaak anders te zijn. En we hadden ons nog wel terdege voorbereid. We hadden een groot aantal vragen bedacht waarop normaliter altijd een antwoord komt dat met het k-woord begint. Tijdens de avondmaaltijd vroeg Joop dan ook tussen neus en lippen aan Harm hoe de wiskundetoets was verlopen. Harm keek mijn man even vragend aan en antwoordde doodleuk “testikels, pap”. Het bleek de opmaat voor een hele serie nieuwe termen te zijn. Hannah volgde het voorbeeld van haar broer en verkondigde dat haar vriendin de hele dag aan haar hoofd had lopen ‘urineren’. Hugo vond de nieuwe trend van zijn oudere broer en zus zo geweldig dat hij er meteen een schepje bovenop deed. “Weet je wat ik van die Jerney Kaagmans van Idols vind, mam?”, vroeg hij meesmuilend. Voor ik kon antwoorden, rolde het al uit zijn mond. “Dat is een vaginavrouwke en die met dat paardengebit is een scrotumwasser.”  “En Rob Oudkerk is een prostituéwandelaar,” vulde Hannah aan.

En zo ging het maar door. Het was om moedeloos van te worden. Joop naderde ondertussen het kookpunt. Enige tellen later gebeurde het onvermijdelijke. “Is het nou afgelopen met dat slap gelul?”, bulderde Joop. “Aha, dat is alvast één euro, pap,” schaterde Harm. “Je had moeten zeggen: Is het nou afgelopen met dat slap gepenis?” Zijn broer en zus lagen in een deuk. “Ja, doe maar leuk,” gromde Joop. “Maar dat geouwehoer moet nu maar eens afgelopen zijn.” De voorspelbare reactie kwam van onze jongste. “Yes, en dat is twee euro,” grinnikte Hugo. “Je bedoelt natuurlijk het werkwoord met een oudere prostitué erin’, hè pap?”

Joop zag er de humor niet van in. Ik zelf wist ondertussen niet zo goed wat ik met de situatie aan moest. Hoewel ik het al te makkelijke gebruik van schuttingtaal verwerp, werkten de vondsten van mijn kinderen toch op mijn lachspieren. Dit laatste wakkerde de woede van Joop nog meer aan. Toen Hannah even later op een totaal neutrale toon vertelde dat ze haar tentamen waarschijnlijk vercopuleerd had, had ik het niet meer. Ik schoot in een onbedaarlijke lachbui. Joop veerde pisnijdig …uh… ik bedoel natuurlijk urinenijdig, overeind en vertelde dat hij wel wat beters te doen had dan naar die flauwekul te moeten luisteren. Boos beende hij weg naar de zolderkamer. Hij ging verder met het in elkaar zetten van ons nieuwe Ikea-kastje. Even later hoorden wij zijn donderende stem: “Waar is gvd dat k..schroefje nou weer gebleven?” Harm tikte met zijn vork op zijn bord. “Mag ik even jullie aandacht,” sprak hij quasi-deftig. “Ik verwacht met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat nog voor het kastje gereed is, wij de vakantie bij elkaar zullen hebben.” Ik vreesde met grote vreze dat hij daarin wel eens gelijk kon hebben.